در ابتدای مراسم، دکتر حسین کاوازوویچ، رئیس العلمای بوسنی و هرزگوین در سخنانی ضمن تشکر از دست اندرکاران انجام این پروژۀ مهم و تقدیر از مؤسسۀ ابن سینا و انتشارات القلم بابت چاپ این اثر، گفت: «فریدالدین عطار در شعر خود نشان داد که می توان از دین، اخلاق و عدالت در ابعاد مختلف سخن گفت. ترجمۀ الهی نامه به زبان ما به نوعی تولد بوسنیایی این شاعر است. پیش روی ما کتابی از نویسنده ای است که زبان برای او فقط ابزاری برای انتقال الهاماتش نبود. او از توانایی های خود برای ابراز عمیق ترین احساسات در پیشگاه خداوند استفاده کرد.» دکتر کاوازویچ در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد که عطار شاعر توحید است و از نظر عطار شعر، گفتار روح است. این ایمان اوست که رحمت خداوند، جوهر امید را بر او جاری ساخت. اگر جان انسان خالی از امید به رحمت الهی باشد، ایمان نیز این دل را به زودی ترک می کند. امید الهی برای عطار مانند پناهگاهی است که جان او در آن آرامش پیدا کرده است.
غلامرضا قلیچ خان، سفیر جمهوری اسلامی ایران در بوسنی نیز در سخنرانی خود گفت: «فرهنگ، یک پیوند پایدار است. روابط سیاسی و اقتصادی همواره در حال کاهش یا افزایش بوده و گاهی اوقات قطع می شود. اما روابط فرهنگی بین دو ملت ادامه خواهد داشت و هرگز قطع نخواهد شد. به همین دلیل ما از ترجمه و انتشار "الهی نامه" به عنوان عاملی در پیوند بین ایران و بوسنی و هرزگوین، خرسندیم.»
در ادامه پروفسور دکتر رشید حافظوویچ، در سخنان خود تاکید کرد که عطار محتوای "الهی نامه" خود را به شیوه ای تفسیری ارائه کرده است. عطار در گفتگو با قرآن است، قرآنی که آخرین و کامل ترین پیام خدا برای رشد و تکامل تمدن بشری است.
دکتر موکر، مترجم کتاب با اشاره به روند هفت ساله اجرای این پروژه گفت که الهی نامه اولین اثر عطار است که به زبان بوسنیایی ترجمه و منتشر می شود. وی از آقای هاجم حیدرویچ بابت به نظم درآوردن ترجمه  الهی نامه تشکر و قدردانی کرد و گفت که آقای حیدرویچ با مهارت های شعری خود تمام شکوه لغوی و معنایی زبان بوسنیایی را به نمایش گذاشت.
آقای هاجم حیدرویچ نیز در سخنان خود خاطرنشان کرد که الهی نامه دارای ۶۶۸۵ بیت است و همکاری در این پروژه را یکی از لذت‌بخش‌ترین تجربه‌های شعری در زندگی خود دانست.
در این برنامه گروه الهی خوانی سیف الله قطعاتی را اجرا کرد.
این کتاب با مشارکت موسسه علمی پژوهشی ابن سینا در سارایوو و انتشارات القلم، در کشور بوسنی و هرزگوین منتشر شده است.
توضیح:
-انجام این فعالیت فرهنگی توسط جمعیت اسلامی بوسنی و هرزگوین و با مشارکت بنیاد ملاصدرا و انتشارات القلم به سرانجام رسید

۳ دی ۱۴۰۰